Reportage veerdienst Lucretia

Vissers met hun netten, een zachte visgeur, mensen turend op de bankjes. Zoals altijd is het ook vandaag een drukke boel aan de kade van de Moerdijkse dorpshaven. Aan het einde van die kade vinden we veerdienst Lucretia. Die pont brengt ons in deze laatste vaartocht van onze driedelige reeks naar Strijensas waar we de Oeverlanden van het Hollands Diep gaan verkennen. Maar oei, die pont zit al flink vol. Schipper Jan wuift ons toe en roept vrolijk dat het nog wel past.

Volle bak

Opgelucht stappen we aan boord. Daar gaan we weer! Dit keer varen we niet met windkracht vijf, wel met een heerlijk zomers zonnetje en 24 graden. Perfect vaarweer! Toch vaart schipper Jan ook tijdens storm en hekelt hij de weersberichten. “Als de weergoden code geel afgeven, komt er haast niemand”, vertelt hij. “Maar vaak hebben zij het mis! Tot nu toe is het dit hele seizoen mooi weer geweest. En bij storm komen liefhebbers juist om de woeste ‘zee’ te filmen.” 

Richting Strijensas

Wij varen de haven uit en de boot kabbelt voort op het stille water van het Hollands Diep. De overtocht duurt ongeveer 20 minuten. Ook deze keer passeren grote schepen onze weg. Jan is geboren en getogen op een schip, dus hij weet als geen ander hoe hij de golven kan breken. Terwijl de schipper zijn 50 jaar oude boot deint door het water, luisteren wij aandachtig naar zijn mooiste verhalen.

“Zie je de rode boei daar vlak voor Strijensas?”, vraagt Jan. “Tachtig jaar geleden kwam hier een bommenwerper neer in het water. De Engelse piloot kwam daarbij om het leven. Voor corona kwam zijn familie ieder jaar hier om hem te herdenken. Dan varen we samen rustig naar die boei.” Ondertussen arriveren we in de haven van Strijensas en stralen warme zonnestralen op ons neer. 

Ontdek Strijensas

Nadat Jan aanlegt aan de steiger, verlaten de passagiers met fiets eerst de boot. Daarna pakt hij de recreatiekaart van Strijensas erbij en legt hij ons uit welke route we kunnen bewandelen. Ondanks Jans goede uitleg, nemen we alsnog de verkeerde afslag. Via een ruigere tocht door de bush bush komen we toch op het juiste pad. We vervolgen onze weg via het Laarzenpad over schelpjes, zand en bruggetjes richting een andere wereld.“

Wat een mooi gebied!”, roepen we uit. En dat zo dicht bij Moerdijk. Deze omgeving biedt veel natuur, water en avontuur. We zien kanoërs, suppers en fanatieke wandelaars. Zelf ploffen we rond lunchtijd neer bij toren ‘Motte’. Onder het genot van ons zelf meegebracht lunchpakket genieten we van de rust, fluitende vogels, gezoem van de bijtjes en het gewapper van de zwanen. 

Op de toren

We vervolgen ons avontuur en klimmen de toren op. Een schuchtere zwaluw vliegt weg wanneer wij boven komen en genieten van het uitzicht. Het gebied Oeverlanden Hollands Diep is een zoetwatergetijdegebied. Toch ruikt het hier naar de ziltige lucht van zoutwater. De paarse en gele bloemen maakt de omgeving schilderachtig om foto’s te maken. Deze kans laat Natascha niet schieten en na een kleine spoedcursus fotografie gaan ze volop aan de slag.

We lachen om de camerafocus. Te veel zon, haren in het gezicht of onscherp beeld, fotograferen is zo makkelijk niet. Toch mag het resultaat er zijn. We genieten nog even van de mooie natuur om ons heen en wandelen rustig terug naar de aanlegsteiger. Daar zien we Jan al in de verte aanvaren vanuit Moerdijk. Eenmaal weer aan boord wachten we een halfuur voordat de terugtocht begint. Jan weet die tijd goed te vullen waardoor we ons geen moment vervelen.

Prins Johan Willem Friso

Tijdens het wachten duikt Jan in zijn kast, haalt een oude foto tevoorschijn en begint te vertellen. “Hierop staat prins Johan Willem Friso. Hij verdronk in 1711 toen hij net als wij het Hollands Diep overstak vanuit Moerdijk. Bijna in Strijensas aangekomen stak een windvlaag op, overhelde de boor en schepte water. Alle opvarenden vielen van boord. De prins probeerde zich vast te klemmen toen een grote golf hem meesleurde. De jonge prins en zijn kamerheer overleefden het niet, de andere opvarenden werden gered.” Jan weet het goed te vertellen. 

Klokslag 14.00 uur vaart schipper Jan zijn Lucretia weer uit de haven van Strijensas. De zon is verdwenen, wolken nemen de overhand. Toch is het water rustig totdat een groot vrachtschip ons flink heen en weer liet deinen. Zonder verblikken of verblozen vaart Jan door. Net voor half drie meren we aan in de haven van Moerdijk en stappen we allebei een beetje slaperig op de kade. We bedanken Jan voor zijn vaarkunsten waarna hij lacht. En wij wuiven hem gedag.

Veerdienst Lucretia vaart tijdens de zomermaanden juli en augustus van woensdag t/m zondag en daarna tot 26 september op zaterdag en zondag. Je kunt ook met een rolstoel of scootmobiel aan boord. Ga voor meer informatie over de dienstregeling naar Veerdienst-Lucretia.nl.

Ontdek Strijensas! Loop door de Oeverlanden via bruggetjes en paden naar het trekpontje waar je zelf kunt overvaren naar het struinpad. De Oeverlanden liggen laag en buitendijks aan het Hollands Diep van Numansdorp tot aan het dorp Strijensas. Hier vind je ongerepte natuur, met verruigde rietlanden, open water, geulen en kreken, buitendijkse natuur en wilgenbossen. Met eb en vloed, wat zeldzaam is op zoet water. Er zijn wandel-, ruiter- en fietspaden en kanoroutes. Ontdek meer op deze recreatiekaart.

Stap op de fiets en geniet van een rondje pontje. Stap bij Jan op de boot in Moerdijk dorp en fiets via Strijensas naar de haven van Numansdorp. Stap daar op de boot van Caroline (veerdienst Anna) en zij brengt je terug naar Willemstad. Rondje pontje kost 7 euro per persoon en je fiets mag gratis mee. De tickets koop je aan boord.